Sunday, May 11, 2014
Tuesday, July 30, 2013
ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းက ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နာယက အျဖစ္ လႊဲေျပာင္း တာဝန္ယူ
ယေန႔က်င္းပေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ
Saturday, February 9, 2013
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးသူရေရႊမန္း ျမစ္ၾကီးနားသို႕ေရာက္ရိွ
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးသူရေရႊမန္း ႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသားလႊတ္ေတာ္အမတ္ မ်ား ေဖေဖာ္၀ါရီ ၉ ရက္ေန႕ တြင္ ျမစ္ၾကီးနားသို႕ ေလ့လာေရးခရီးအေနႏွင့္ ေရာက္ရိွခဲ့သည္။
“ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြက္အလိုအပ္ဆုံးကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးပါပဲ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ေပၚဖို႕ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္း ခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ေအးဒါဆိုရင္ အမ်ိဳးသားမ်ား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ အားလုံးတူတူလုပ္ၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ျပီးခဲ့တဲ့ဟာေတြကို သင္ခန္းစာယူျပီးေတာ့ ေနာင္ မေကာင္းတာေတြ ထပ္ မျဖစ္ေအာင္ ေကာင္းတာေတြကို ပဲမွန္ကန္ေအာင္ လုပ္သြားဖုိ႕အခ်ိန္က်ေရာက္ပါျပီ။” ဟု လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌက ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ လူထု ေတြ႕ဆုံပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္လူထုမ်ား၏ စိတ္ထဲမွာရိွတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ား လိုအပ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ အခက္အခဲေတြကို အခု လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌတို႕ ေရာက္ခိုက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပဖို႕ေမ်ာ္လင့္ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌတို႕ဖက္မွ လည္း တတ္ႏိုင္ သေလာက္ကူညီေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ယေန႕နံနက္ပိုင္းတြင္ ပိုတာအိုတို႕ေရာက္ခဲ့ျပီး ညေနပိုင္းမွ ျမစ္ၾကီးနားသို႕ျပန္လာကာ ဂ်န္မိုင္ေကာင္ ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ စစ္ေရွာင္စခန္းသို႕ပထမဆုံးသြားေရာက္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေဆာင္တြင္ ေဒသခံျပည္သူ လူထု မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
“ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြက္အလိုအပ္ဆုံးကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးပါပဲ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ေပၚဖို႕ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္း ခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ေအးဒါဆိုရင္ အမ်ိဳးသားမ်ား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ အားလုံးတူတူလုပ္ၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ျပီးခဲ့တဲ့ဟာေတြကို သင္ခန္းစာယူျပီးေတာ့ ေနာင္ မေကာင္းတာေတြ ထပ္ မျဖစ္ေအာင္ ေကာင္းတာေတြကို ပဲမွန္ကန္ေအာင္ လုပ္သြားဖုိ႕အခ်ိန္က်ေရာက္ပါျပီ။” ဟု လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌက ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ လူထု ေတြ႕ဆုံပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္လူထုမ်ား၏ စိတ္ထဲမွာရိွတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ား လိုအပ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ အခက္အခဲေတြကို အခု လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌတို႕ ေရာက္ခိုက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပဖို႕ေမ်ာ္လင့္ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌတို႕ဖက္မွ လည္း တတ္ႏိုင္ သေလာက္ကူညီေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ယေန႕နံနက္ပိုင္းတြင္ ပိုတာအိုတို႕ေရာက္ခဲ့ျပီး ညေနပိုင္းမွ ျမစ္ၾကီးနားသို႕ျပန္လာကာ ဂ်န္မိုင္ေကာင္ ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ စစ္ေရွာင္စခန္းသို႕ပထမဆုံးသြားေရာက္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေဆာင္တြင္ ေဒသခံျပည္သူ လူထု မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
Saturday, January 12, 2013
(၇၅) ႀကိမ္ေျမာက္ ကရင္ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ အခမ္းအနား
ကရင္သကၠရာဇ္ ၂၇၅၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၁၂ ရက္ေန႔ ညပိုင္းတြင္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူး စိန္ရတု အထိမ္းအမွတ (၇၅) ႀကိမ္ေျမာက္ ကရင္ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ အခမ္းအနား အား ေနျပည္ေတာ္၊ စည္ပင္ဧည့္ရိပ္သာတြင္ က်င္းပခဲ့ၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအပါအ၀င္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လံုးက တုိင္းရင္းသား လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီစုံက လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ စုစုေပါင္း ၁၆၀ေလာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
Monday, September 10, 2012
Thursday, September 6, 2012
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားျခင္းႏွင့္ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပံုမွန္ အစည္းအေဝး က်င္းပၿပီးစီးေၾကာင္း ေၾက
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားခင္ဗ်ား။
မေန႔က အဆိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မိမိ တို႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စုံစုံၾကားနာၿပီးမွသာ အေျဖမွန္ သုံးသပ္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔လည္း လႊတ္ေတာ္မွာ ေမးျမန္းလာတဲ့ ေမးခြန္း၊ အဆိုႏွင့္ ဥပေဒၾကမ္း ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပလိုပါတယ္။ မိမိတို႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ လက္ခံရရွိတဲ့ ေမးခြန္းအေရအတြက္ စုစုေပါင္း ၈၈၇ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းအေနျဖင့္ ၅၅၅ ခုရွိတဲ့အနက္ အစိုးရ႐ုံးသို႔ ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ေမးခြန္း ၄၂၉ ခုရွိပါတယ္။ ယင္းတို႔အနက္ အသစ္ျဖစ္ ေမးခြန္း ၁၃၄ ခု၊ ေျဖၾကားၿပီး ေမးခြန္း ၁၅၉ ခု၊ အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးမွ ျပန္လည္ ရရန္က်န္ ေမးခြန္း ၁၁၁ ခု၊ လႊတ္ေတာ္မွ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ၁ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္း အေနျဖင့္ ေမးခြန္း အေရအတြက္ စုစုေပါင္း ၄၄၃ ခုရွိတဲ့အနက္ ေျဖၾကားခ်က္ ရရွိၿပီးေမးခြန္း ၂၆၆ ခုရွိၿပီး အေျဖ မရရွိေသးေသာ ေမးခြန္း ၁၅၉ ခုရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေမးတဲ့ေမးခြန္း တိုတိုနဲ႔ေျဖၾကားမႈဟာလည္း တိုတိုပဲ ေျဖလို႔ရႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ား ပါရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္သူမ်ားက အေသးအဖြဲ႕ ေမးခြန္းမ်ားကို ေမးျမန္းေနျခင္းသည္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္မ်ားကို ျဖဳန္းတီရာ ေရာက္တယ္လို႔ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိရဲ႕ေဒသ၊ မိမိရဲ႕ အေျခအေနအရ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္၊ မိမိလႊတ္ေတာ္ ဆႏၵရွင္မ်ားရဲ႕ ေဒသမွာ အေသးအဖြဲ႕လို႔ ယူဆေသာ ေက်ာင္းကိစၥ၊ လမ္းကိစၥ၊ ေဆး႐ုံကိစၥကို ထိုေဒသမွာရွိတဲ့ ျပည္သူမ်ားကေတာ့ သူတို႔အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား ကိစၥမ်ားလို႔ ထင္မွတ္ ခံေနတာလည္းရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိ ေဒသမွာရွိတဲ့ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပျခင္းဟာလည္း ဒီေန႔ အတြက္လိုအပ္ ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မိမိတို႔အားလုံးက ခံယူထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုမွမတင္ျပဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ မိမိ ေဒသမွာ တကယ္ကို လိုအပ္ေနတဲ့ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥမ်ား မတင္ျပတဲ့အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိတဲ့ လူေတြကလည္း သတိထားလုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း မိမိတို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာလက္ခံ နားေထာင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မိမိတို႔ဆီေမးတဲ့ ေမးခြန္း၊ အဆိုမ်ားဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ဒီေန႔သုံးစြဲ ေနသလို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကို ေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကလည္း ဒီတင္ျပလာတဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ အဆိုေတြကို ေမးရန္ သင့္၊မသင့္ ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ဒီေန႔ေတာ့ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕မွတစ္ဆင့္ ေပးပို႔ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မေန႔က အဆိုကိစၥႏွင့္ ဒီေန႔ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကိစၥ ျပန္ၿပီး ရွင္းလင္းတင္ျပတာကေတာ့ ေမးျမန္းလာတဲ့ ေမးခြန္း၊ တင္သြင္းလာတဲ့ အဆိုေတြဟာ မိမိလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒အေနနဲ႔ စိစစ္ၿပီး ေမးသင့္တယ္၊ အဆိုတင္သြင္း သင့္တယ္ဆိုၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ဌာနအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ေမးခြန္းမ်ား ေျဖဆုိရန္အသင့္၊ အဆိုႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေဆြးေႏြးရန္ အသင့္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြကိုသာ ေန႔စဥ္လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆာင္႐ြက္ေနရတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားမွာ ထည့္သြင္း ေဆာင္႐ြက္ ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အသင့္ မျဖစ္ေသးေသာ ေမးခြန္း၊ အဆိုမ်ားအတြက္ လႊတ္ေတာ္ အစီအစဥ္ထဲမွာ ထည့္သြင္း ေဆာင္႐ြက္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းဆိုလာတဲ့ အဆိုေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဥကၠ႒ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြး ေစခ်င္ပါတယ္။ တင္ျပလာတဲ့အဆိုကို မေန႔က စကားနဲ႔ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အႏိုင္က်င့္မႈ ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ မေဆြးေႏြး ေစရျဖစ္ေစျခင္းသည္ အေျဖမွန္ကို ရွာေဖြတဲ့ေနရာမွာ အားေလ်ာ့ပ်က္ျပယ္ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေဆာင္႐ြက္ေနျခင္းဟာ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိရွိ အသုံးျပဳေနသလို ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္း တိုင္ပင္ေဆာင္႐ြက္ ေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံယူထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ေဆြးေႏြးမႈ အဆိုကိုတင္ျပတဲ့ေနရာမွာ ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဒီလိုသေဘာရပါတယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးတဲ့ အခါမွာ ေနာက္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက အဆိုရဲ႕ ေခါင္းစဥ္၊ အဆိုရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဒီစကားလုံးမ်ား ထပ္ျဖည့္ေဆာင္႐ြက္ ေပးမယ္ဆိုတာ သင့္ပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မိမိျပန္ၿပီး ရွင္းျပခ်င္တာက အဲဒီလို ထၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးေပးျခင္းအတြက္ မိမိ သေဘာမတူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကန္႔ကြက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိသေဘာတူပါတယ္။ လိုလားပါတယ္။ မိမိ စိုးရိမ္တာကဘာလဲ။ တင္ျပလာတဲ့ အဆိုေတြကို ကန္႔ကြက္ ပယ္ခ်လိုက္ရင္ ကန္႔ကြက္ ပယ္ခ်တဲ့ ဘက္က ႏိုင္သြားလို႔ရွိရင္ ဒီအဆိုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးမႈမျပဳႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း ေစႏိုင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ား မိမိတို႔ မသိရွိတဲ့ အတြက္ မိမိတို႔ ေဆာင္႐ြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းတာဝန္ မေက်ပြန္မွာ စိုးတဲ့အတြက္ ရွင္းလင္း တင္ျပျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ပုထုစဥ္ပီပီ အမွားရွိၾကမွာပဲ။ အမွားဆိုတဲ့ ေနရာမွာလည္း ပညာရွိ သတိ ျဖစ္ခဲ ရွိသလိုပဲ တစ္ခါတစ္ခါ ေဒါသေတြ၊ ေမာဟေတြ လႊမ္းမိုးလာလို႔ ရွိရင္လည္း အမွားေတြျဖစ္ေပၚ ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥမ်ိဳးမွာ မိမိအပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာလည္း ရွိႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္းခံ စိတ္ထားၿပီးေတာ့ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုတင္ျပျခင္း ဟာ မိမိကိုယ္မိမိ ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ၿပီး တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လို ပဲျဖစ္ျဖစ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ စိတ္ရွည္ သည္းခံၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္မယ္။ ဒီလိုေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ေနရာမွာ မိမိ လႊတ္ေတာ္ စတင္က်င္းပခ်ိန္က တင္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္႐ြက္တဲ့ေနရာမွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့၊ သတၱိရွိရွိ ေဆာင္႐ြက္ရ ဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသား မ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္႐ြက္မယ္ဆိုရင္ ရဲဝံ့စြာ သတၱိရွိရွိ ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္သြားဖို႔လို ေၾကာင္းလည္း တင္ျပလိုပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ လက္ခံရရွိတဲ့ အဆို အေရအတြက္ေပါင္း ၁၀၈ ခုရွိေၾကာင္း တင္ျပလိုပါတယ္။ ၎တို႔အနက္မွ အစိုးရ အဖြဲ႕႐ုံးသို႔ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ အဆို ၉၆ ဦးရွိၿပီး ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ ေဆာင္႐ြက္ဆဲအဆို ၂၈ ခု၊ တင္သြင္းရန္ အသင့္ျဖစ္တဲ့ အဆို ၁၅ ခုနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးက ရရန္က်န္ရွိတဲ့အဆို ၉ ခုရွိပါ တယ္။ တင္သြင္းခဲ့တဲ့အဆိုထဲမွ ေမးခြန္းအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ အဆို ၃၁ ခုရွိၿပီး ႐ုပ္သိမ္းအဆို ၁၄ ခုႏွင့္ လႊတ္ေတာ္မွ ေဆာင္႐ြက္ရန္အဆို ၂ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပရင္ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ တတိယပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ မၿပီးျပတ္ဘဲ က်န္ရွိေန သေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၈ ခု၊ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္သို႔ စတင္ တင္သြင္း လာေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁၁ ခု၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္၌ စတင္ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ေပးပို႔လာေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁၂ ခုႏွင့္ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္ ေပးပို႔ၿပီးေသာ ဥပေဒကို ျပန္လည္ေတာင္း ယူ၍ ေဆြးေႏြးေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ စုစုေပါင္း အေရအတြက္အားျဖင့္ ဥပေဒၾကမ္းေပါင္း ၃၂ ခု ရွိပါတယ္။ အေသးစိတ္ ထပ္မံတင္ျပရရင္ တတိယပုံမွန္ အစည္းအေဝးက က်န္ရွိေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၃ ခုထဲမွ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ၿပီး ၁ ခု၊ ဥပေဒအျဖစ္ ထုတ္ျပန္ၿပီး ၁ ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားတင္သြင္း၍ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၿပီး ဆက္လက္ မေဆြးေႏြးေတာ့တဲ့ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္က တင္သြင္းၿပီး သက္ဆိုင္ရာဌာနႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက တင္သြင္းေသာ ဥပေဒၾကမ္းႏွင့္ တေပါင္း တည္းေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၂ ခု၊ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးျခင္း မျပဳဘဲ အသစ္ျပန္ လည္ေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ေနေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၌ စတင္ေဆြးေႏြး၍ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ထားေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၂ ခု၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္မွ ျပန္လည္ ေတာင္းယူ၍ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၿပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္ ေပးပို႔ၿပီးေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခုႏွင့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၌ ေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ဆဲ ဥပေဒၾကမ္း ၂၃ ခုရွိေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ သို႔တင္ျပပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္႐ြက္တဲ့ ေနရာမွာ ဒီရက္အထိ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး က်င္းပႏိုင္တဲ့ ရက္ေပါင္း ၄၀ ရွိပါတယ္။ ေမးခြန္းေပါင္း ၁၆၄ ခု ေျဖႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ေဆြးေႏြးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီထဲကမွ ကတိရတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္း ၅၆ ခုရွိပါတယ္။ က်န္ရွိတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းႏွင့္ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္း မ်ား လႊတ္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိတဲ့အခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား သိရွိႏိုင္ဖို႔နဲ႔ တခ်ိဳ႕ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းမ်ား သည္ပင္လၽွင္ ကတိ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ားပါရွိ လာႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီလိုေမးခြန္း၊ ဒီလိုအေျဖကိုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံ ေပးပို႔သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ မဲဆႏၵရွင္မ်ား ျပန္လည္ သိရွိႏိုင္စိမ့္ေသာငွာ မည္သည့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္က မည္သည့္ ေမးခန္းမ်ားေမးခဲ့သည္ ဆိုတာကိုလည္း မိမိတို႔ဘက္က တတ္ႏိုင္တဲ့ သတင္းမီဒီယာမ်ားမွာ ထည့္ေပး ဖို႔စီမံထားရွိေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ခင္ဗ်ား။ ဒီေန႔ေတာ့ စတုတၳအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး ဒီမွာပဲ ၿပီးဆုံးမွာျဖစ္ပါတယ္။ လာမယ့္ ပဥၥမအႀကိမ္ အစည္းအေဝးကိုေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ တတိယပတ္ အစပိုင္းမွာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေၾကညာပါတယ္။
မေန႔က အဆိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မိမိ တို႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ ျပည့္ျပည့္စုံစုံၾကားနာၿပီးမွသာ အေျဖမွန္ သုံးသပ္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔လည္း လႊတ္ေတာ္မွာ ေမးျမန္းလာတဲ့ ေမးခြန္း၊ အဆိုႏွင့္ ဥပေဒၾကမ္း ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပလိုပါတယ္။ မိမိတို႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ လက္ခံရရွိတဲ့ ေမးခြန္းအေရအတြက္ စုစုေပါင္း ၈၈၇ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းအေနျဖင့္ ၅၅၅ ခုရွိတဲ့အနက္ အစိုးရ႐ုံးသို႔ ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ေမးခြန္း ၄၂၉ ခုရွိပါတယ္။ ယင္းတို႔အနက္ အသစ္ျဖစ္ ေမးခြန္း ၁၃၄ ခု၊ ေျဖၾကားၿပီး ေမးခြန္း ၁၅၉ ခု၊ အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးမွ ျပန္လည္ ရရန္က်န္ ေမးခြန္း ၁၁၁ ခု၊ လႊတ္ေတာ္မွ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ၁ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္း အေနျဖင့္ ေမးခြန္း အေရအတြက္ စုစုေပါင္း ၄၄၃ ခုရွိတဲ့အနက္ ေျဖၾကားခ်က္ ရရွိၿပီးေမးခြန္း ၂၆၆ ခုရွိၿပီး အေျဖ မရရွိေသးေသာ ေမးခြန္း ၁၅၉ ခုရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေမးတဲ့ေမးခြန္း တိုတိုနဲ႔ေျဖၾကားမႈဟာလည္း တိုတိုပဲ ေျဖလို႔ရႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ား ပါရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္သူမ်ားက အေသးအဖြဲ႕ ေမးခြန္းမ်ားကို ေမးျမန္းေနျခင္းသည္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္မ်ားကို ျဖဳန္းတီရာ ေရာက္တယ္လို႔ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိရဲ႕ေဒသ၊ မိမိရဲ႕ အေျခအေနအရ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္၊ မိမိလႊတ္ေတာ္ ဆႏၵရွင္မ်ားရဲ႕ ေဒသမွာ အေသးအဖြဲ႕လို႔ ယူဆေသာ ေက်ာင္းကိစၥ၊ လမ္းကိစၥ၊ ေဆး႐ုံကိစၥကို ထိုေဒသမွာရွိတဲ့ ျပည္သူမ်ားကေတာ့ သူတို႔အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား ကိစၥမ်ားလို႔ ထင္မွတ္ ခံေနတာလည္းရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိ ေဒသမွာရွိတဲ့ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပျခင္းဟာလည္း ဒီေန႔ အတြက္လိုအပ္ ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မိမိတို႔အားလုံးက ခံယူထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုမွမတင္ျပဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ မိမိ ေဒသမွာ တကယ္ကို လိုအပ္ေနတဲ့ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥမ်ား မတင္ျပတဲ့အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိတဲ့ လူေတြကလည္း သတိထားလုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း မိမိတို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာလက္ခံ နားေထာင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မိမိတို႔ဆီေမးတဲ့ ေမးခြန္း၊ အဆိုမ်ားဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ဒီေန႔သုံးစြဲ ေနသလို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကို ေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကလည္း ဒီတင္ျပလာတဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ အဆိုေတြကို ေမးရန္ သင့္၊မသင့္ ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ဒီေန႔ေတာ့ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕မွတစ္ဆင့္ ေပးပို႔ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မေန႔က အဆိုကိစၥႏွင့္ ဒီေန႔ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကိစၥ ျပန္ၿပီး ရွင္းလင္းတင္ျပတာကေတာ့ ေမးျမန္းလာတဲ့ ေမးခြန္း၊ တင္သြင္းလာတဲ့ အဆိုေတြဟာ မိမိလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒အေနနဲ႔ စိစစ္ၿပီး ေမးသင့္တယ္၊ အဆိုတင္သြင္း သင့္တယ္ဆိုၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ဌာနအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ေမးခြန္းမ်ား ေျဖဆုိရန္အသင့္၊ အဆိုႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေဆြးေႏြးရန္ အသင့္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြကိုသာ ေန႔စဥ္လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆာင္႐ြက္ေနရတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားမွာ ထည့္သြင္း ေဆာင္႐ြက္ ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အသင့္ မျဖစ္ေသးေသာ ေမးခြန္း၊ အဆိုမ်ားအတြက္ လႊတ္ေတာ္ အစီအစဥ္ထဲမွာ ထည့္သြင္း ေဆာင္႐ြက္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းဆိုလာတဲ့ အဆိုေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဥကၠ႒ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြး ေစခ်င္ပါတယ္။ တင္ျပလာတဲ့အဆိုကို မေန႔က စကားနဲ႔ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အႏိုင္က်င့္မႈ ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ မေဆြးေႏြး ေစရျဖစ္ေစျခင္းသည္ အေျဖမွန္ကို ရွာေဖြတဲ့ေနရာမွာ အားေလ်ာ့ပ်က္ျပယ္ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေဆာင္႐ြက္ေနျခင္းဟာ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိရွိ အသုံးျပဳေနသလို ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္း တိုင္ပင္ေဆာင္႐ြက္ ေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံယူထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ေဆြးေႏြးမႈ အဆိုကိုတင္ျပတဲ့ေနရာမွာ ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဒီလိုသေဘာရပါတယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးတဲ့ အခါမွာ ေနာက္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက အဆိုရဲ႕ ေခါင္းစဥ္၊ အဆိုရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဒီစကားလုံးမ်ား ထပ္ျဖည့္ေဆာင္႐ြက္ ေပးမယ္ဆိုတာ သင့္ပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မိမိျပန္ၿပီး ရွင္းျပခ်င္တာက အဲဒီလို ထၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးေပးျခင္းအတြက္ မိမိ သေဘာမတူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကန္႔ကြက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိသေဘာတူပါတယ္။ လိုလားပါတယ္။ မိမိ စိုးရိမ္တာကဘာလဲ။ တင္ျပလာတဲ့ အဆိုေတြကို ကန္႔ကြက္ ပယ္ခ်လိုက္ရင္ ကန္႔ကြက္ ပယ္ခ်တဲ့ ဘက္က ႏိုင္သြားလို႔ရွိရင္ ဒီအဆိုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးမႈမျပဳႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း ေစႏိုင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ား မိမိတို႔ မသိရွိတဲ့ အတြက္ မိမိတို႔ ေဆာင္႐ြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းတာဝန္ မေက်ပြန္မွာ စိုးတဲ့အတြက္ ရွင္းလင္း တင္ျပျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ပုထုစဥ္ပီပီ အမွားရွိၾကမွာပဲ။ အမွားဆိုတဲ့ ေနရာမွာလည္း ပညာရွိ သတိ ျဖစ္ခဲ ရွိသလိုပဲ တစ္ခါတစ္ခါ ေဒါသေတြ၊ ေမာဟေတြ လႊမ္းမိုးလာလို႔ ရွိရင္လည္း အမွားေတြျဖစ္ေပၚ ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥမ်ိဳးမွာ မိမိအပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာလည္း ရွိႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္းခံ စိတ္ထားၿပီးေတာ့ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုတင္ျပျခင္း ဟာ မိမိကိုယ္မိမိ ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ၿပီး တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လို ပဲျဖစ္ျဖစ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ စိတ္ရွည္ သည္းခံၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္မယ္။ ဒီလိုေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ေနရာမွာ မိမိ လႊတ္ေတာ္ စတင္က်င္းပခ်ိန္က တင္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္႐ြက္တဲ့ေနရာမွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့၊ သတၱိရွိရွိ ေဆာင္႐ြက္ရ ဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသား မ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္႐ြက္မယ္ဆိုရင္ ရဲဝံ့စြာ သတၱိရွိရွိ ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္သြားဖို႔လို ေၾကာင္းလည္း တင္ျပလိုပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ လက္ခံရရွိတဲ့ အဆို အေရအတြက္ေပါင္း ၁၀၈ ခုရွိေၾကာင္း တင္ျပလိုပါတယ္။ ၎တို႔အနက္မွ အစိုးရ အဖြဲ႕႐ုံးသို႔ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ အဆို ၉၆ ဦးရွိၿပီး ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ ေဆာင္႐ြက္ဆဲအဆို ၂၈ ခု၊ တင္သြင္းရန္ အသင့္ျဖစ္တဲ့ အဆို ၁၅ ခုနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးက ရရန္က်န္ရွိတဲ့အဆို ၉ ခုရွိပါ တယ္။ တင္သြင္းခဲ့တဲ့အဆိုထဲမွ ေမးခြန္းအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ အဆို ၃၁ ခုရွိၿပီး ႐ုပ္သိမ္းအဆို ၁၄ ခုႏွင့္ လႊတ္ေတာ္မွ ေဆာင္႐ြက္ရန္အဆို ၂ ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပရင္ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ တတိယပုံမွန္ အစည္းအေဝးမွာ မၿပီးျပတ္ဘဲ က်န္ရွိေန သေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၈ ခု၊ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္သို႔ စတင္ တင္သြင္း လာေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁၁ ခု၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္၌ စတင္ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ေပးပို႔လာေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁၂ ခုႏွင့္ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္ ေပးပို႔ၿပီးေသာ ဥပေဒကို ျပန္လည္ေတာင္း ယူ၍ ေဆြးေႏြးေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ စုစုေပါင္း အေရအတြက္အားျဖင့္ ဥပေဒၾကမ္းေပါင္း ၃၂ ခု ရွိပါတယ္။ အေသးစိတ္ ထပ္မံတင္ျပရရင္ တတိယပုံမွန္ အစည္းအေဝးက က်န္ရွိေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၃ ခုထဲမွ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ၿပီး ၁ ခု၊ ဥပေဒအျဖစ္ ထုတ္ျပန္ၿပီး ၁ ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားတင္သြင္း၍ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၿပီး ဆက္လက္ မေဆြးေႏြးေတာ့တဲ့ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္က တင္သြင္းၿပီး သက္ဆိုင္ရာဌာနႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက တင္သြင္းေသာ ဥပေဒၾကမ္းႏွင့္ တေပါင္း တည္းေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၂ ခု၊ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးျခင္း မျပဳဘဲ အသစ္ျပန္ လည္ေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ေနေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခု၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၌ စတင္ေဆြးေႏြး၍ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ထားေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၂ ခု၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္မွ ျပန္လည္ ေတာင္းယူ၍ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၿပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္ ေပးပို႔ၿပီးေသာ ဥပေဒၾကမ္း ၁ ခုႏွင့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၌ ေဆြးေႏြးရန္ ေဆာင္႐ြက္ဆဲ ဥပေဒၾကမ္း ၂၃ ခုရွိေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ သို႔တင္ျပပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္႐ြက္တဲ့ ေနရာမွာ ဒီရက္အထိ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး က်င္းပႏိုင္တဲ့ ရက္ေပါင္း ၄၀ ရွိပါတယ္။ ေမးခြန္းေပါင္း ၁၆၄ ခု ေျဖႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ေဆြးေႏြးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီထဲကမွ ကတိရတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္း ၅၆ ခုရွိပါတယ္။ က်န္ရွိတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းႏွင့္ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္း မ်ား လႊတ္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိတဲ့အခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား သိရွိႏိုင္ဖို႔နဲ႔ တခ်ိဳ႕ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းမ်ား သည္ပင္လၽွင္ ကတိ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ားပါရွိ လာႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီလိုေမးခြန္း၊ ဒီလိုအေျဖကိုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံ ေပးပို႔သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ မဲဆႏၵရွင္မ်ား ျပန္လည္ သိရွိႏိုင္စိမ့္ေသာငွာ မည္သည့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္က မည္သည့္ ေမးခန္းမ်ားေမးခဲ့သည္ ဆိုတာကိုလည္း မိမိတို႔ဘက္က တတ္ႏိုင္တဲ့ သတင္းမီဒီယာမ်ားမွာ ထည့္ေပး ဖို႔စီမံထားရွိေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ခင္ဗ်ား။ ဒီေန႔ေတာ့ စတုတၳအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး ဒီမွာပဲ ၿပီးဆုံးမွာျဖစ္ပါတယ္။ လာမယ့္ ပဥၥမအႀကိမ္ အစည္းအေဝးကိုေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ တတိယပတ္ အစပိုင္းမွာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေၾကညာပါတယ္။
Friday, August 24, 2012
ဘယ္လမ္းေၾကာင္းသြားေနၿပီလဲလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္ ? အပိုင္း ( ၂ )
အပိုင္း ( ၂ )
ဤေနရာတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုင္ရာခံုရံုး ၊ လႊတ္ေတာ္ ( ျပည္သူ႔ ၊ အမ်ိဳးသား ၊ ျပည္ေထာင္စု ) ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ တို႔၏ တာ၀န္ႏွင့္ ၀တၱရားကို ေလ့လာတင္ျပလိုပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၃၂၂ ရွိ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားမွာ
(က) ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ၊
(ခ) ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ၊ တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္ ၊ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္(သို႔) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းဦးစီး အဖြဲ႔ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္ရ ေဒသဦးစီးအဖြဲ႔တို႔က ျပဌာန္းသည့္ ဥပေဒမ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ ညီညႊတ္ျခင္း ရွိ / မရွိ စိစစ္ျခင္း။
(ဂ) ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ား ၊ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္စီရင္စုမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ ညီညႊတ္ျခင္း ရွိ / မရွိ စိစစ္ျခင္း။
(ဃ) ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ တိုင္းေဒသၾကီး အၾကား ၊ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္နယ္အၾကား ၊ တိုင္းေဒသၾကီး ႏွင့္ ျပည္နယ္အၾကား ၊ တိုင္းေဒသၾကီး အခ်င္းခ်င္း ၊ျပည္နယ္အခ်င္းခ်င္း ၊ တိုင္းေဒသၾကီး (သို႔) ျပည္နယ္ ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စု အၾကား ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ စီရင္စု အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ေပၚသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(င) တိုင္းေဒသၾကီး ၊ ျပည္နယ္ (သို႔) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုတို႔က ျပည္ေထာင္စုဥပေဒကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ တိုင္းေဒသၾကီး ၊ ျပည္နယ္ (သို႔) ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုတို႔၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ တာ၀န္မ်ား ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေပၚေပါက္သည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(စ)ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက အေၾကာင္းၾကားလာသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို စိစစ္ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(ဆ) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပဌာန္းသည့္ဥပေဒမ်ားက ေပးအပ္သည့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ား။
စသည္တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ၊ အခန္း (၁) ၊ ပုဒ္မ - ၆ ရွိ အေျခခံမူမ်ားတြင္ --ႏိုင္ငံေတာ္သည္
(က) ျပည္ေထာင္စု မျပိဳကြဲေရး
(ခ) တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မျပိဳကြဲေရး
(ဂ)အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ တည္တံ့ ခိုင္ျမဲေရး
(ဃ) စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထြန္းကားေရး
(င) ႏိုင္ငံေတာ္၌ တရားမွ်တျခင္း ၊ လြတ္လပ္ျခင္း ႏွင့္ ညီမွ်ျခင္း တည္းဟူေသာ ေလာကပါလတရားမ်ား ပိုမို ထြန္းကားေရး ႏွင့္
(စ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရးတို႔ကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္ဟု ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၆ (ဃ) ႏွင့္ ( င) မွာ ျပဌာန္းထားေသာ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁(က) ပါ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္း ကိုလည္း ဆိုလိုပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၄၈ တြင္ `` ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူ´´ မ်ားသည္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္မ်ားက ဥပေဒျပဌာန္းထားရာတြင္ လည္းေကာင္း ၊ ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ အျခားဥပေဒမ်ားပါ ျပဌာန္းခ်က္ မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာက အနက္အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္ လည္းေကာင္း လိုက္နာရမည့္ လမ္းညႊန္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားရာ အခန္း (၁) ၊ ပုဒ္မ- ၆ ရွိ အေျခခံမူမ်ားသည္ ပုဒ္မ - ၁၁ ႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၍ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္ မ်ားစြာ က်ယ္ျပန္႔ေလးနက္ေသာ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရန္ တာ၀န္ရွိပါသည္။
ထို႔အျပင္ ၁၉၇၃- ခုႏွစ္ ၊ စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုေရး ဥပေဒ (၁၉၇၃ -ခုႏွစ္ ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥပေဒ အမွတ္ -၂၂ ) အရလည္း စကားရပ္ တစ္ခုတည္းကို အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာ ေရွ႕ေနာက္ စကားတို႔၏ အဓိပါယ္ႏွင့္ အညီ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အျခားဆက္စပ္ေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒႏွင့္ အညီ ေသာ္လည္းေကာင္း က်ယ္ျပန္႔စြာ ေကာက္ယူ၍ အဓိိပါယ္ဖြင့္ဆိုရန္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုခံုရံုး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ထဲတြင္ သီးျခား အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္း ၊ ျပဌာန္းျခင္း မရွိေသာ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း´´ ဆိုသည့္ စကားရပ္ တစ္ခုတည္းကိုသာ အေလးေပး ဆံုးျဖတ္ထားသျဖင့္ ယင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒမ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳထား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ -၃၂၂ (ခ ) မွာ (စ)အထိတြင္ စိစစ္ျခင္း ၊ ဆံုးျဖတ္ျခင္း ႏွင့္ စိစစ္ဆံုးျဖတ္ျခင္း ဟုပါရွိျပီး ပုဒ္မ - ၃၂၂ (က)တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ဟုပါရွိရာ ၄င္းက ၃၂၂ (ခ) မွ (စ) အထိသာ စိစစ္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိပါသည္။ ပုဒ္မ - ၃၂၂ (က) တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုေပးရန္သာ တာ၀န္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ လုပ္ေဆာင္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁၄ ႏွင့္ ပုဒ္မ -၁၁၂ (ဃ ) တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ / အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒သည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အရ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္အရ ေသာ္လည္းေကာင္း သတ္မွတ္ထားသည့္ အျခားတာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁၅ ( ဃ ) အရ `` ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီမ်ား၏ အဖြဲ႔၀င္ ဦးေရ ၊ တာ၀န္ ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ ရပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ သက္တမ္းတို႔ကို သတ္မွတ္ေပးရမည္ဟု ဆိုရာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁ အရ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ခက္မသံုးျဖာတြင္ပါ၀င္ေသာ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္၏ အျမင့္ဆံုးအာဏာရထားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာ္မတီတို႔၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ရပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို သတ္မွတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါသည္။ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ ဆန္႔က်င္မႈ မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔မွ သတ္မွတ္ေပးထားေသာ ( ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ / အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္) လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္ ဟု သတ္မွတ္ေပးျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ညီၫႊတ္ ပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း၏ အနက္အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုထားျခင္း မရွိပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ မပါရံုမွ်ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ညီညႊတ္မႈ မရွိဟု မဆိုႏိုင္ပါ။
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (စ) ၊ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (ဇ) ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (ဇ) ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ဥပေဒ- ၂ (ဃ) ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ ဥပေဒ ၊နည္းဥပေဒ -၂ (ဂ) တို႔တြင္ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဆိုသည္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ဖြဲ႔စည္းေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ အဖြဲ႔ ၊ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ ၊ ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု တရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ ၊ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုး ၊ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္ အဖြဲ႔တို႔ကို လည္းေကာင္း ၊ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ၊ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ တို႔က ဖြဲ႔စည္းသည့္ ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္ ႏွင့္ အဖြဲ႔တို႔ကို လည္းေကာင္းဆိုသည္ ဟု ေဖာ္ျပထားရာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေပးအပ္ထားသည့္ အဆင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားျခင္း မရွိ၍ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ´´ မဟုတ္ဘူး ဆိုလွ်င္ ၊ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ ၊ ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု တရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ ၊ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုး ၊ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္ အဖြဲ႔တို႔ကိုလည္း ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဟု ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားျခင္း မရွိပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၄င္းတို႔သည္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား မဟုတ္ဘူးလားဟု မွတ္ယူရမည္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။
ဤအခ်က္ကို ေလ့လာသံုးသပ္ရာတြင္ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္တြင္ ဥပေဒမ်ားကို မူအျဖစ္ေလာက္သာ ျပဌာန္းျပီး နည္းဥပေဒမ်ား ထဲတြင္ ျပည့္စံုစြာ ထည့္သြင္းထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရွိရပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တြင္ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း´´ ဟူ၍ တိက်စြာ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသာ ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ ရပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ အေျခခံမူ ႏွင့္ ၁၉၇၃ -စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ဥပေဒ အရ က်ယ္ျပန္႔စြာ ေကာက္ယူရန္ ဥပေဒ ၊နည္းဥပေဒမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ -၄၄၃တြင္ ဤဥပေဒ အာဏာတည္သည့္ေန႔ မတိုင္မီ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး ေကာင္စီက ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးအတြက္ ၾကိဳတင္ ေဆာင္ရြက္သည့္ လုပ္ငန္းရပ္မ်ားသည္ ဤ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္သည္ဟု မွတ္ယူရမည္ဟု ဆိုထားရာႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး ေကာင္စီက ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ မ်ားမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီ ေရးဆြဲျပဌာန္းခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။
ထို႔ျပင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ - ၄၄၆ အရ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း မျပဳမီ ဤ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ မဆန္႔က်င္သမွ် အတည္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားရာ အျမင့္ဆံုးအာဏာျဖစ္သည့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ ျခင္း မျပဳေသး၍ တည္ဆဲဥပေဒျဖစ္ပါသည္။
သိုု႔ပါေသာေၾကာင့္ `` ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္မ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီညႊတ္မႈ ရွိေၾကာင္း´´ ေတြ႔ရပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက “လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ ညီၫႊတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းသည္ လႊတ္ေတာ္မ်ား ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို နိမ့္ခ်ရာ ေရာက္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ -၃၂၂ (က )ကို ေက်ာ္လြန္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေၾကာင္း ၊ ပုဒ္မ - ၄၄၃ ႏွင့္ ပုဒ္မ -၄၄၆ ကို မ်က္ကြယ္ျပုဳသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္ တစ္ရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း ႏွင့္ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မေဆာင္ရြက္ ျခင္းဆိုသည့္ ပုဒ္မ- ၃၃၄ကို က်ဴးလြန္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ - ၂၀၃ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အား တာ၀န္ခံရမည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ -၂၂၈ တြင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရသည္
(က) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အခါအားေလ်ာ္စြာ ခ်မွတ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရမည္၊ မိမိ၏ အေရးယူေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ အစီရင္ခံ ရမည္။
(ခ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ အခါအားေလ်ာ္စြာ တင္ျပရမည္။
ထိုပုဒ္မမ်ားတြင္ ပါရွိေသာ စကားရပ္မ်ား၏ အဓိပါယ္ကို ေလးနက္က်ယ္ျပန္႔စြာလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားရန္ လိုအပ္လ်က္ရွိပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ -၂၀၇ တြင္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား ႏွင့္ မဆန္႔က်င္ ေစဘဲ ျပည္ေထာင္စု၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အာဏာသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ၌ တည္ရွိသည္။ ဤစကားရပ္ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္ရပ္အား လည္းေကာင္း ၊ အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးအားလည္းေကာင္း တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးအပ္ျခင္း မျပဳႏိုင္ဟု မမွတ္ယူရxxx ဟု ဆိုထားရာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ အာဏာ ခြဲေ၀မႈ တူညီေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေျပာဆိုေနသည္မွာ ရပိုင္ခြင့္ မဟုတ္ဘဲ ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆိုပါအခ်က္မ်ားကို ေလးစားလိုက္နာ ရန္လိုအပ္လ်က္ ရွိေနပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ရွင္သန္ခိုင္မာေစရန္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ ခိုင္မာ တည္ျမဲေစရန္ အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ- ၁၁ ပါ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းစနစ္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုစနစ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါက ဒီမိုကေရစီစနစ္ ျပိဳလဲသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။
ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာ ၊ လႊတ္ေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္မွ ေန၍ ျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေနရေသာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္အဖြဲ႔အစည္းသာ ျဖစ္ထိုက္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ရိုးသားစြာတင္ျပလိုသည္မွာ
(၁)ျပည္ေထာင္စု အစိုးရမွ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေမးခြန္းမ်ား ၊အဆိုမ်ားကို ေဆြးေႏြးရာတြင္ အခ်ိန္အခက္အခဲ ေၾကာင့္လား ။
(၂)ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းရာတြင္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ဆင့္ေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ထိုင္တည္းေျဖဆိုရန္ ခက္ခဲလို႔လား
(၃) ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္မ်ား၏ ဖိတ္ၾကား ေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ အခက္အခဲေတြ႔ၾကံဳေနရလို႔လား။
(၄) လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္မႈ မရွိလို႔လား
(၅) ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဥပေဒမွာပါ၀င္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ကို ျပည့္စံုစြာ မေလ့လာမိလို႔လား။
(၆) လႊတ္ေတာ္၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္မႈ မရွိ၍လား။
(၇) လႊတ္ေတာ္ကေကာ အစိုးရကို သိပ္ဖိအားေပးေနသလ္ို ျဖစ္ေနသလား ။
(၈) အစိုးရက လႊတ္ေတာ္ ဆြဲေခၚရာေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ ခက္ခဲေနလို႔လား
စတဲ့ စတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားစြာေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ နဲ႔ ၊လႊတ္ေတာ္မ်ားကပုဂၢိဳလ္စြဲ ၊ ၀ါဒစြဲ ၊ အဖြဲ႔အစည္းစြဲမထားဘဲ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ရန္အတြက္ အဆိုပါ ျပသနာကို အတူတကြ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။
ဒီျပသနာ၏ အရင္းအျမစ္ကို ျဖစ္ပြားေစေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသည မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းကို သြားေနျခင္း ျဖစ္ပါသလဲ။လႊတ္ေတာ္က ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကို သြားေနပါသလဲ။ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရး၇ထားေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကားတြင္ ေတာင္မွ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ထားေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ အခြင့္အေရးကို မရရွိျခင္းသည္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား ၊ တိုင္း၇င္းသားမ်ားအတြက္ေကာ တည္ျငိမ္မႈ ၊ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္းမႈ ရရွိႏိုင္ပါ့မလား စသည့္ စသည့္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေပၚေပါက္လာ၍ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးသားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုင္ရာခံုရံုး ၊ လႊတ္ေတာ္ ( ျပည္သူ႔ ၊ အမ်ိဳးသား ၊ ျပည္ေထာင္စု ) ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ တို႔၏ တာ၀န္ႏွင့္ ၀တၱရားကို ေလ့လာတင္ျပလိုပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၃၂၂ ရွိ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားမွာ
(က) ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ၊
(ခ) ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ၊ တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္ ၊ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္(သို႔) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းဦးစီး အဖြဲ႔ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္ရ ေဒသဦးစီးအဖြဲ႔တို႔က ျပဌာန္းသည့္ ဥပေဒမ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ ညီညႊတ္ျခင္း ရွိ / မရွိ စိစစ္ျခင္း။
(ဂ) ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ား ၊ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္စီရင္စုမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ ညီညႊတ္ျခင္း ရွိ / မရွိ စိစစ္ျခင္း။
(ဃ) ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ တိုင္းေဒသၾကီး အၾကား ၊ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္နယ္အၾကား ၊ တိုင္းေဒသၾကီး ႏွင့္ ျပည္နယ္အၾကား ၊ တိုင္းေဒသၾကီး အခ်င္းခ်င္း ၊ျပည္နယ္အခ်င္းခ်င္း ၊ တိုင္းေဒသၾကီး (သို႔) ျပည္နယ္ ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စု အၾကား ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ စီရင္စု အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ေပၚသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(င) တိုင္းေဒသၾကီး ၊ ျပည္နယ္ (သို႔) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုတို႔က ျပည္ေထာင္စုဥပေဒကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ တိုင္းေဒသၾကီး ၊ ျပည္နယ္ (သို႔) ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုတို႔၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ တာ၀န္မ်ား ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေပၚေပါက္သည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(စ)ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက အေၾကာင္းၾကားလာသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို စိစစ္ဆံုးျဖတ္ျခင္း။
(ဆ) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပဌာန္းသည့္ဥပေဒမ်ားက ေပးအပ္သည့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ား။
စသည္တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ၊ အခန္း (၁) ၊ ပုဒ္မ - ၆ ရွိ အေျခခံမူမ်ားတြင္ --ႏိုင္ငံေတာ္သည္
(က) ျပည္ေထာင္စု မျပိဳကြဲေရး
(ခ) တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မျပိဳကြဲေရး
(ဂ)အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ တည္တံ့ ခိုင္ျမဲေရး
(ဃ) စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထြန္းကားေရး
(င) ႏိုင္ငံေတာ္၌ တရားမွ်တျခင္း ၊ လြတ္လပ္ျခင္း ႏွင့္ ညီမွ်ျခင္း တည္းဟူေသာ ေလာကပါလတရားမ်ား ပိုမို ထြန္းကားေရး ႏွင့္
(စ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရးတို႔ကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္ဟု ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၆ (ဃ) ႏွင့္ ( င) မွာ ျပဌာန္းထားေသာ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁(က) ပါ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္း ကိုလည္း ဆိုလိုပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၄၈ တြင္ `` ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူ´´ မ်ားသည္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္မ်ားက ဥပေဒျပဌာန္းထားရာတြင္ လည္းေကာင္း ၊ ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ အျခားဥပေဒမ်ားပါ ျပဌာန္းခ်က္ မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာက အနက္အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္ လည္းေကာင္း လိုက္နာရမည့္ လမ္းညႊန္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားရာ အခန္း (၁) ၊ ပုဒ္မ- ၆ ရွိ အေျခခံမူမ်ားသည္ ပုဒ္မ - ၁၁ ႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၍ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္ မ်ားစြာ က်ယ္ျပန္႔ေလးနက္ေသာ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရန္ တာ၀န္ရွိပါသည္။
ထို႔အျပင္ ၁၉၇၃- ခုႏွစ္ ၊ စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုေရး ဥပေဒ (၁၉၇၃ -ခုႏွစ္ ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥပေဒ အမွတ္ -၂၂ ) အရလည္း စကားရပ္ တစ္ခုတည္းကို အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုရာ ေရွ႕ေနာက္ စကားတို႔၏ အဓိပါယ္ႏွင့္ အညီ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အျခားဆက္စပ္ေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒႏွင့္ အညီ ေသာ္လည္းေကာင္း က်ယ္ျပန္႔စြာ ေကာက္ယူ၍ အဓိိပါယ္ဖြင့္ဆိုရန္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုခံုရံုး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ထဲတြင္ သီးျခား အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္း ၊ ျပဌာန္းျခင္း မရွိေသာ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း´´ ဆိုသည့္ စကားရပ္ တစ္ခုတည္းကိုသာ အေလးေပး ဆံုးျဖတ္ထားသျဖင့္ ယင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒမ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳထား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ -၃၂၂ (ခ ) မွာ (စ)အထိတြင္ စိစစ္ျခင္း ၊ ဆံုးျဖတ္ျခင္း ႏွင့္ စိစစ္ဆံုးျဖတ္ျခင္း ဟုပါရွိျပီး ပုဒ္မ - ၃၂၂ (က)တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ဟုပါရွိရာ ၄င္းက ၃၂၂ (ခ) မွ (စ) အထိသာ စိစစ္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိပါသည္။ ပုဒ္မ - ၃၂၂ (က) တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အနက္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုေပးရန္သာ တာ၀န္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ လုပ္ေဆာင္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁၄ ႏွင့္ ပုဒ္မ -၁၁၂ (ဃ ) တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ / အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒သည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အရ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္အရ ေသာ္လည္းေကာင္း သတ္မွတ္ထားသည့္ အျခားတာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁၅ ( ဃ ) အရ `` ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီမ်ား၏ အဖြဲ႔၀င္ ဦးေရ ၊ တာ၀န္ ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ ရပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ သက္တမ္းတို႔ကို သတ္မွတ္ေပးရမည္ဟု ဆိုရာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၁ အရ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ခက္မသံုးျဖာတြင္ပါ၀င္ေသာ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္၏ အျမင့္ဆံုးအာဏာရထားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာ္မတီတို႔၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ရပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို သတ္မွတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါသည္။ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ ဆန္႔က်င္မႈ မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔မွ သတ္မွတ္ေပးထားေသာ ( ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ / အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္) လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္ ဟု သတ္မွတ္ေပးျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ညီၫႊတ္ ပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း၏ အနက္အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆိုထားျခင္း မရွိပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ မပါရံုမွ်ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ညီညႊတ္မႈ မရွိဟု မဆိုႏိုင္ပါ။
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (စ) ၊ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (ဇ) ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ - ၂ (ဇ) ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ဥပေဒ- ၂ (ဃ) ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ ဥပေဒ ၊နည္းဥပေဒ -၂ (ဂ) တို႔တြင္ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဆိုသည္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ဖြဲ႔စည္းေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ အဖြဲ႔ ၊ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ ၊ ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု တရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ ၊ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုး ၊ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္ အဖြဲ႔တို႔ကို လည္းေကာင္း ၊ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ၊ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ တို႔က ဖြဲ႔စည္းသည့္ ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္ ႏွင့္ အဖြဲ႔တို႔ကို လည္းေကာင္းဆိုသည္ ဟု ေဖာ္ျပထားရာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေပးအပ္ထားသည့္ အဆင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားျခင္း မရွိ၍ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ´´ မဟုတ္ဘူး ဆိုလွ်င္ ၊ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ ၊ ဘ႑ာေရး ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု တရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ ၊ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုး ၊ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ၊ ျပည္ေထာင္စု စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ရာထူး၀န္ အဖြဲ႔တို႔ကိုလည္း ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဟု ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားျခင္း မရွိပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၄င္းတို႔သည္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား မဟုတ္ဘူးလားဟု မွတ္ယူရမည္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။
ဤအခ်က္ကို ေလ့လာသံုးသပ္ရာတြင္ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္တြင္ ဥပေဒမ်ားကို မူအျဖစ္ေလာက္သာ ျပဌာန္းျပီး နည္းဥပေဒမ်ား ထဲတြင္ ျပည့္စံုစြာ ထည့္သြင္းထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရွိရပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တြင္ `` ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း´´ ဟူ၍ တိက်စြာ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသာ ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ ရပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ အေျခခံမူ ႏွင့္ ၁၉၇၃ -စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ဥပေဒ အရ က်ယ္ျပန္႔စြာ ေကာက္ယူရန္ ဥပေဒ ၊နည္းဥပေဒမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ -၄၄၃တြင္ ဤဥပေဒ အာဏာတည္သည့္ေန႔ မတိုင္မီ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး ေကာင္စီက ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးအတြက္ ၾကိဳတင္ ေဆာင္ရြက္သည့္ လုပ္ငန္းရပ္မ်ားသည္ ဤ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္သည္ဟု မွတ္ယူရမည္ဟု ဆိုထားရာႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး ေကာင္စီက ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ မ်ားမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီ ေရးဆြဲျပဌာန္းခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။
ထို႔ျပင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ - ၄၄၆ အရ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း မျပဳမီ ဤ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ မဆန္႔က်င္သမွ် အတည္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားရာ အျမင့္ဆံုးအာဏာျဖစ္သည့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ ျခင္း မျပဳေသး၍ တည္ဆဲဥပေဒျဖစ္ပါသည္။
သိုု႔ပါေသာေၾကာင့္ `` ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္မ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီညႊတ္မႈ ရွိေၾကာင္း´´ ေတြ႔ရပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက “လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ ညီၫႊတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းသည္ လႊတ္ေတာ္မ်ား ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို နိမ့္ခ်ရာ ေရာက္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ -၃၂၂ (က )ကို ေက်ာ္လြန္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေၾကာင္း ၊ ပုဒ္မ - ၄၄၃ ႏွင့္ ပုဒ္မ -၄၄၆ ကို မ်က္ကြယ္ျပုဳသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္ တစ္ရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း ႏွင့္ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မေဆာင္ရြက္ ျခင္းဆိုသည့္ ပုဒ္မ- ၃၃၄ကို က်ဴးလြန္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ - ၂၀၃ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အား တာ၀န္ခံရမည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ -၂၂၈ တြင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရသည္
(က) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အခါအားေလ်ာ္စြာ ခ်မွတ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရမည္၊ မိမိ၏ အေရးယူေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ အစီရင္ခံ ရမည္။
(ခ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ အခါအားေလ်ာ္စြာ တင္ျပရမည္။
ထိုပုဒ္မမ်ားတြင္ ပါရွိေသာ စကားရပ္မ်ား၏ အဓိပါယ္ကို ေလးနက္က်ယ္ျပန္႔စြာလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားရန္ လိုအပ္လ်က္ရွိပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ -၂၀၇ တြင္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား ႏွင့္ မဆန္႔က်င္ ေစဘဲ ျပည္ေထာင္စု၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အာဏာသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ၌ တည္ရွိသည္။ ဤစကားရပ္ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္ရပ္အား လည္းေကာင္း ၊ အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးအားလည္းေကာင္း တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးအပ္ျခင္း မျပဳႏိုင္ဟု မမွတ္ယူရxxx ဟု ဆိုထားရာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ အာဏာ ခြဲေ၀မႈ တူညီေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေျပာဆိုေနသည္မွာ ရပိုင္ခြင့္ မဟုတ္ဘဲ ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆိုပါအခ်က္မ်ားကို ေလးစားလိုက္နာ ရန္လိုအပ္လ်က္ ရွိေနပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ရွင္သန္ခိုင္မာေစရန္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ ခိုင္မာ တည္ျမဲေစရန္ အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ- ၁၁ ပါ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းစနစ္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုစနစ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါက ဒီမိုကေရစီစနစ္ ျပိဳလဲသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။
ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာ ၊ လႊတ္ေတာ္၏ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္မွ ေန၍ ျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေနရေသာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္အဖြဲ႔အစည္းသာ ျဖစ္ထိုက္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ရိုးသားစြာတင္ျပလိုသည္မွာ
(၁)ျပည္ေထာင္စု အစိုးရမွ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေမးခြန္းမ်ား ၊အဆိုမ်ားကို ေဆြးေႏြးရာတြင္ အခ်ိန္အခက္အခဲ ေၾကာင့္လား ။
(၂)ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းရာတြင္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ဆင့္ေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ထိုင္တည္းေျဖဆိုရန္ ခက္ခဲလို႔လား
(၃) ေကာ္မတီ ၊ ေကာ္မရွင္မ်ား၏ ဖိတ္ၾကား ေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ အခက္အခဲေတြ႔ၾကံဳေနရလို႔လား။
(၄) လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္မႈ မရွိလို႔လား
(၅) ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဥပေဒမွာပါ၀င္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ကို ျပည့္စံုစြာ မေလ့လာမိလို႔လား။
(၆) လႊတ္ေတာ္၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္မႈ မရွိ၍လား။
(၇) လႊတ္ေတာ္ကေကာ အစိုးရကို သိပ္ဖိအားေပးေနသလ္ို ျဖစ္ေနသလား ။
(၈) အစိုးရက လႊတ္ေတာ္ ဆြဲေခၚရာေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ ခက္ခဲေနလို႔လား
စတဲ့ စတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားစြာေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ နဲ႔ ၊လႊတ္ေတာ္မ်ားကပုဂၢိဳလ္စြဲ ၊ ၀ါဒစြဲ ၊ အဖြဲ႔အစည္းစြဲမထားဘဲ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ရန္အတြက္ အဆိုပါ ျပသနာကို အတူတကြ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။
ဒီျပသနာ၏ အရင္းအျမစ္ကို ျဖစ္ပြားေစေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသည မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းကို သြားေနျခင္း ျဖစ္ပါသလဲ။လႊတ္ေတာ္က ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကို သြားေနပါသလဲ။ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရး၇ထားေသာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကားတြင္ ေတာင္မွ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ထားေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ၊ အခြင့္အေရးကို မရရွိျခင္းသည္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား ၊ တိုင္း၇င္းသားမ်ားအတြက္ေကာ တည္ျငိမ္မႈ ၊ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္းမႈ ရရွိႏိုင္ပါ့မလား စသည့္ စသည့္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေပၚေပါက္လာ၍ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးသားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
Wednesday, August 22, 2012
ဘယ္လမ္းေၾကာင္းသြားေနၿပီလဲလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္? (ေပးစာ)
အပိုင္း ၁
၂၁.၈.၂၀၁၂ ရက္ေန႔မွာ အလြန္ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ အေတြးေပါင္း မ်ားစြာေတြးရမယ့္ သတင္းႀကီး (၃) ခု ေတြ႕ သိလိုက္ရလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းကို လြန္စြာ စိတ္ဝင္စားလို႔ ဒီအေၾကာင္းေရးလိုက္တာပါ။
(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ထံေပးပို႔လိုက္တဲ့ သဝဏ္လႊာ
(၂) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတထံ ေပးပို႔လိုက္တဲ့ သဝဏ္လႊာ
(၃) ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ဒါေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕
ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အစိုးရက လႊတ္ေတာ္အေပၚမွာ ဘယ္လို သေဘာထားသလဲ၊ ျပည္သူေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြကိုေကာ ဘယ္လိုသေဘာထား သလဲဆိုတာကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလားသူအေနနဲ႕ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ေလ့လာသံုးသပ္မိပါတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ထံသို႔ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္စြဲျဖင့္ သဝဏ္လႊာ တစ္ေစာင္ေပးပို႔ ခဲ့ပါသည္။ ထိုသဝဏ္လႊာတြင္ “ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ကိုယ္စား ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္က တင္သြင္းလႊာကို ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းရန္ အႀကံျပဳခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားလိုပါေၾကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ေျပာၾကား ေနျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အဆိုပါ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္၊ အဖြဲ႕တို႕သည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္လာပါက ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသည့္ ေငြေၾကး ကိစၥမ်ား ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို မိမိတို႔ အစိုးရအဖြဲ႕ အေနျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တာဝန္ရွိလာမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးရာတြင္ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ညီၫႊတ္ရန္ လုိအပ္ပါေၾကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ အက်ဳံးဝင္ျခင္း ရွိ၊ မရွိ တိက်ရွင္းလင္းစြာ သိရွိႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးဆိုသည့္ စကားရပ္ကို အနက္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေပးရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသို႔ တင္သြင္း ေမးျမန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း” လုိ႔ ပါရွိပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတထံသို႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၁၄) ရက္စြဲ ျဖင့္ေပးပို႔ေသာ သဝဏ္လႊာတြင္ “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္စား ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးသို႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၂)ရက္ေန႔ ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ ၃/ညမ (၁) ၃ - ၁ (၉၂) နပတ (၇၂) အရ တင္သြင္းခဲ့ေသာ တင္သြင္းလႊာ အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၃၀၁ဦးက ေက်နပ္လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္မႈ ျပဳလုပ္ေပးရန္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ထံသို႔ ၂၀၁၂၊ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္ အခြင့္အေရးေကာ္မတီမွ တဆင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ အဆိုျပဳ တင္ျပလာပါေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၃၄၊ ပုဒ္မခြဲ (က)၊ ပုဒ္မခြဲငယ္ (၂) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအား ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း၊ ပုဒ္မခြဲငယ္ (၅) အရ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ေသာ တာဝန္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္မႈ ျပဳလုပ္ရန္တင္ျပလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း” လုိ႔ပါရွိပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက “လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ ညီၫႊတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ ပါေၾကာင္း၊ ယင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ - ၃၂၄ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခုံရုံး ဥပေဒပုဒ္မ ၂၃ တို႔အရ အၿပီးအျပတ္ အတည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း” ေျပာၾကားခဲ့သည့္ အျပင္ အဆိုပါ ခံုရုံး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးေနျခင္းအား ၎က ကန္႔ကြက္ ခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါ သ၀ဏ္လႊာမ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကား အဓက သေဘာကြဲလြဲခ်က္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ရွိရေလသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက `ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ ျဖစ္လာပါက ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ားကို မိမိတို႔အစိုးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တာ၀န္ရွိလာမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း´ ဟု သ၀ဏ္လႊာ တြင္ ေဖာ္ျပထားရာ ၎တို႔က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပပါသည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဥပေဒက ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေျပာဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေတာင္းဆိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္သာလ်ွင္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကား အဓိက သေဘာကြဲလြဲခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားတြင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ အခြင့္ အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္ တစ္သတ္မွတ္တည္း သတ္မွတ္ၿပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ အေထြအထူး ေတာင္းဆိုေနစရာ မလိုပါ။
ယခုလႊတ္ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ မိမိတို႔၏ ခိုင္မာေသာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ မိသားစုအေရးကို စြန္႔ခြာ၍ လႊတ္ေတာ္သို႔ လာေရာက္ၾကျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွေန၍ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ထိေရာက္စြာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္၊ အာဏာ (၃) ရပ္ကို အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းႏုိင္ရန္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၾကာ ၀န္းအစည္းေျပေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေသာ တိုင္းျပည္ကို ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္၊ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ၍ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ ရရွိေစရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုလက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ- ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေလာက္ေတာင္ အဆင့္ မရွိၾကပါ။ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေတာင္မွ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက လံုးခ်င္းအိမ္ရာ၊ တိုက္ခန္း၊ ကားမ်ား ေပးထားပါေသး သည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ ေနေတာ့ အေဆာင္၊ စားေတာ့ ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သြားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ေနျခင္းကို အစိုးရႏွင့္တကြ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် စိတ္ပါ၀င္စားမႈ မရွိၾကပါ။ ဒါကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားအတြက္လာတာပဲ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳး စီးပြားအတြက္ပဲဟု ခံယူၿပီး ကိုယ့္ေငြကိုယ္ထုတ္ ကိုယ့္အိတ္ကတ္ကို စိုက္ၿပီး လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ ရံုး၀န္ထမ္း လံုေလာက္မႈမရွိ၊ လိုအပ္ေသာ စက္ပစၥည္း ကိရိယာမ်ား လံုေလာက္မႈ မရွိဘဲ ေရကိုေတာင္ ခြဲတမ္းႏွင့္ ရယူေနျခင္းဆိုတာကို အစိုးရက သိပါေလစလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ `ရံုး၀န္ထမ္း ေနရာေတြမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုယ္တိုင္ ၀င္လုပ္၊ စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြကို ကိုယ္စားလွယ္ေတြက အခ်ိဳးက် ထည့္၀င္ ၀ယ္သံုး´၊ ဥကၠ႒ႀကီး ကိုယ္တိုင္ မိမိကိုယ္ပိုင္ ေငြထဲမွ ထည့္၀င္၍ လႊတ္ေတာ္လွည့္ပတ္ေနျခင္းသည္ ကမၻေပၚတြင္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံသာ ရွိမည္ ထင္ပါသည္။
ယခင္ ပထမ/ ဒုတိယအႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတုန္းက ေမးခြန္းမ်ား၊ အဆိုတင္တြင္းရာတြင္ လႊတ္ေတာ္သို႔ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားက တစ္ေလးတစ္စား လာေရာက္ေျဖဆို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾက ပါေသးသည္။ ျပည္ေထာင္စုစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ကလည္း ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီး ေငြစာရင္း အစီရင္ခံ စားကို တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခမ္းအနားသို႔လည္းေကာင္း၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ၊ အဂၤါစဥ္ႏွင့္အညီ တက္ေရာက္ခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခံုရံုးက ` လႊတ္ေတာ္ (ျပည္သူ႔/ အမ်ိဳးသား၊ / ျပည္ေထာင္စု၀အသီးအသီး ဖြဲ႔စည္းထးသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႔တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္း အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆို ျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း´ ဆံုးတ္ျဖတ္ခ်က္သည့္ အေပၚတြင္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အစိုးရမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္အပါအေပၚတြင္ အေလးအနက္ျပဳမႈ မရွိေတာ့ ျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္မွ ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီး၏ ေငြစာရင္း အစီရင္ခံစာကို မပို႔ေတာ့ျခင္း၊ ေကာ္မတီမွေပးပို႔ေသာ တိုင္စာႏွင့္အျခားစာမ်ားအေပၚ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ မရွိျခင္း/ ေကာ္မတီတြင္း ေဆြးေႏြးမႈျပဳရန္ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနသို႔ ဖိတ္ၾကားရာတြင္ အခက္အခဲ ၾကံဳေတြ႔ျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၁၁ ပါ (က) ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ ခက္မသံုးျဖာ ျဖစ္သည့္ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာတို႔ကို တတ္ႏုိင္သမွ် ပိုင္းျခား သံုးစြဲျခင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းတုိ႔ျပဳရာမွာ လြန္စြာ ခက္ခဲေနပါသည္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈမရွိျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားေသာ ျပည္သူမ်ားကိုယ္စား ေပ်ာက္ဆံုးသြားမည္ကို လြန္စြာ စိတ္ပူေနမိပါသည္။ အဆိုပါ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းစနစ္ကို အာဏာ (၃) ရပ္လံုးက လက္ခံ က်င့္သံုးမွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။
၂၁.၈.၂၀၁၂ ရက္ေန႔မွာ အလြန္ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ အေတြးေပါင္း မ်ားစြာေတြးရမယ့္ သတင္းႀကီး (၃) ခု ေတြ႕ သိလိုက္ရလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းကို လြန္စြာ စိတ္ဝင္စားလို႔ ဒီအေၾကာင္းေရးလိုက္တာပါ။
(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ထံေပးပို႔လိုက္တဲ့ သဝဏ္လႊာ
(၂) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတထံ ေပးပို႔လိုက္တဲ့ သဝဏ္လႊာ
(၃) ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ဒါေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕
ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အစိုးရက လႊတ္ေတာ္အေပၚမွာ ဘယ္လို သေဘာထားသလဲ၊ ျပည္သူေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြကိုေကာ ဘယ္လိုသေဘာထား သလဲဆိုတာကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလားသူအေနနဲ႕ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ေလ့လာသံုးသပ္မိပါတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ထံသို႔ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္စြဲျဖင့္ သဝဏ္လႊာ တစ္ေစာင္ေပးပို႔ ခဲ့ပါသည္။ ထိုသဝဏ္လႊာတြင္ “ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ကိုယ္စား ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္က တင္သြင္းလႊာကို ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းရန္ အႀကံျပဳခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားလိုပါေၾကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ေျပာၾကား ေနျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အဆိုပါ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္၊ အဖြဲ႕တို႕သည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္လာပါက ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသည့္ ေငြေၾကး ကိစၥမ်ား ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို မိမိတို႔ အစိုးရအဖြဲ႕ အေနျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တာဝန္ရွိလာမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးရာတြင္ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ညီၫႊတ္ရန္ လုိအပ္ပါေၾကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ အက်ဳံးဝင္ျခင္း ရွိ၊ မရွိ တိက်ရွင္းလင္းစြာ သိရွိႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးဆိုသည့္ စကားရပ္ကို အနက္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေပးရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးသို႔ တင္သြင္း ေမးျမန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း” လုိ႔ ပါရွိပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတထံသို႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၁၄) ရက္စြဲ ျဖင့္ေပးပို႔ေသာ သဝဏ္လႊာတြင္ “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္စား ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးသို႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၂)ရက္ေန႔ ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ ၃/ညမ (၁) ၃ - ၁ (၉၂) နပတ (၇၂) အရ တင္သြင္းခဲ့ေသာ တင္သြင္းလႊာ အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၃၀၁ဦးက ေက်နပ္လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္မႈ ျပဳလုပ္ေပးရန္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ထံသို႔ ၂၀၁၂၊ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္ အခြင့္အေရးေကာ္မတီမွ တဆင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ အဆိုျပဳ တင္ျပလာပါေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၃၄၊ ပုဒ္မခြဲ (က)၊ ပုဒ္မခြဲငယ္ (၂) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအား ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း၊ ပုဒ္မခြဲငယ္ (၅) အရ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ေသာ တာဝန္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္မႈ ျပဳလုပ္ရန္တင္ျပလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း” လုိ႔ပါရွိပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရုံးက “လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႕တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ ညီၫႊတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ ပါေၾကာင္း၊ ယင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ - ၃၂၄ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခုံရုံး ဥပေဒပုဒ္မ ၂၃ တို႔အရ အၿပီးအျပတ္ အတည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း” ေျပာၾကားခဲ့သည့္ အျပင္ အဆိုပါ ခံုရုံး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးေနျခင္းအား ၎က ကန္႔ကြက္ ခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါ သ၀ဏ္လႊာမ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကား အဓက သေဘာကြဲလြဲခ်က္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ရွိရေလသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက `ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ ျဖစ္လာပါက ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ားကို မိမိတို႔အစိုးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တာ၀န္ရွိလာမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း´ ဟု သ၀ဏ္လႊာ တြင္ ေဖာ္ျပထားရာ ၎တို႔က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပပါသည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဥပေဒက ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေျပာဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေတာင္းဆိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဤအခ်က္သာလ်ွင္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ၾကား အဓိက သေဘာကြဲလြဲခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားတြင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ အခြင့္ အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္ တစ္သတ္မွတ္တည္း သတ္မွတ္ၿပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ အေထြအထူး ေတာင္းဆိုေနစရာ မလိုပါ။
ယခုလႊတ္ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ မိမိတို႔၏ ခိုင္မာေသာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ မိသားစုအေရးကို စြန္႔ခြာ၍ လႊတ္ေတာ္သို႔ လာေရာက္ၾကျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွေန၍ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ထိေရာက္စြာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္၊ အာဏာ (၃) ရပ္ကို အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းႏုိင္ရန္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ၾကာ ၀န္းအစည္းေျပေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေသာ တိုင္းျပည္ကို ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္၊ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ၍ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ ရရွိေစရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုလက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ- ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေလာက္ေတာင္ အဆင့္ မရွိၾကပါ။ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေတာင္မွ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက လံုးခ်င္းအိမ္ရာ၊ တိုက္ခန္း၊ ကားမ်ား ေပးထားပါေသး သည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ ေနေတာ့ အေဆာင္၊ စားေတာ့ ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သြားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ေနျခင္းကို အစိုးရႏွင့္တကြ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် စိတ္ပါ၀င္စားမႈ မရွိၾကပါ။ ဒါကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားအတြက္လာတာပဲ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳး စီးပြားအတြက္ပဲဟု ခံယူၿပီး ကိုယ့္ေငြကိုယ္ထုတ္ ကိုယ့္အိတ္ကတ္ကို စိုက္ၿပီး လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ ရံုး၀န္ထမ္း လံုေလာက္မႈမရွိ၊ လိုအပ္ေသာ စက္ပစၥည္း ကိရိယာမ်ား လံုေလာက္မႈ မရွိဘဲ ေရကိုေတာင္ ခြဲတမ္းႏွင့္ ရယူေနျခင္းဆိုတာကို အစိုးရက သိပါေလစလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ `ရံုး၀န္ထမ္း ေနရာေတြမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုယ္တိုင္ ၀င္လုပ္၊ စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြကို ကိုယ္စားလွယ္ေတြက အခ်ိဳးက် ထည့္၀င္ ၀ယ္သံုး´၊ ဥကၠ႒ႀကီး ကိုယ္တိုင္ မိမိကိုယ္ပိုင္ ေငြထဲမွ ထည့္၀င္၍ လႊတ္ေတာ္လွည့္ပတ္ေနျခင္းသည္ ကမၻေပၚတြင္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံသာ ရွိမည္ ထင္ပါသည္။
ယခင္ ပထမ/ ဒုတိယအႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတုန္းက ေမးခြန္းမ်ား၊ အဆိုတင္တြင္းရာတြင္ လႊတ္ေတာ္သို႔ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားက တစ္ေလးတစ္စား လာေရာက္ေျဖဆို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾက ပါေသးသည္။ ျပည္ေထာင္စုစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ကလည္း ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီး ေငြစာရင္း အစီရင္ခံ စားကို တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခမ္းအနားသို႔လည္းေကာင္း၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ၊ အဂၤါစဥ္ႏွင့္အညီ တက္ေရာက္ခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခံုရံုးက ` လႊတ္ေတာ္ (ျပည္သူ႔/ အမ်ိဳးသား၊ / ျပည္ေထာင္စု၀အသီးအသီး ဖြဲ႔စည္းထးသည့္ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အဖြဲ႔တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ထည့္သြင္း အဓိပါယ္ ဖြင့္ဆို ျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း´ ဆံုးတ္ျဖတ္ခ်က္သည့္ အေပၚတြင္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အစိုးရမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္အပါအေပၚတြင္ အေလးအနက္ျပဳမႈ မရွိေတာ့ ျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္မွ ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီး၏ ေငြစာရင္း အစီရင္ခံစာကို မပို႔ေတာ့ျခင္း၊ ေကာ္မတီမွေပးပို႔ေသာ တိုင္စာႏွင့္အျခားစာမ်ားအေပၚ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ မရွိျခင္း/ ေကာ္မတီတြင္း ေဆြးေႏြးမႈျပဳရန္ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနသို႔ ဖိတ္ၾကားရာတြင္ အခက္အခဲ ၾကံဳေတြ႔ျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၁၁ ပါ (က) ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ ခက္မသံုးျဖာ ျဖစ္သည့္ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာတို႔ကို တတ္ႏုိင္သမွ် ပိုင္းျခား သံုးစြဲျခင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းတုိ႔ျပဳရာမွာ လြန္စြာ ခက္ခဲေနပါသည္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈမရွိျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားေသာ ျပည္သူမ်ားကိုယ္စား ေပ်ာက္ဆံုးသြားမည္ကို လြန္စြာ စိတ္ပူေနမိပါသည္။ အဆိုပါ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းစနစ္ကို အာဏာ (၃) ရပ္လံုးက လက္ခံ က်င့္သံုးမွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။